پلیمرها رو میشه به دو دسته طبیعی و مصنوعی تقسیم کرد.
پلیمرهای طبیعی همون درشت مولکولهایی هستند که در طبیعت و بدون دخالت انسان تولید میشن. مثل پروتئینها.
اما پلیمرهای مصنوعی، پلیمرهایی هستند که با دخالت انسان و بهکارگیری مواد اولیه در آزمایشگاهها و صنایع تولید میشن.
خیلی موقعها ما فکر میکنیم که توی دوگانه طبیعی و مصنوعی، همیشه اون چیز طبیعیه که بهتره. اما اساسا این ارزشگذاری غلطه!
آیا میشه جهان مدرن رو بدون پیشرفت دانش پلیمر متصور شد؟ آیا بدون پلیمر، صنایع دیگه میتونستن حضور داشته باشن؟
پلیمر و دانش پلیمری یکی از مهمترین وجوه صنعتی امروز در دنیاست. پس شک نکنید که مصنوعی بودن هیچچیز بدی نیست.
